16 września, w rocznicę podpisania Protokołu Montrealskiego obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Ochrony Warstwy Ozonowej
W 1987 r. w ramach tzw. Protokołu Montrealskiego światowe rządy podjęły działania, których skutkiem miało być zredukowanie emisji do atmosfery substancji niszczących warstwę ozonową. Dzięki m.in. dostosowaniu się do wymogów tego dokumentu zakładano, że w ciągu kilkudziesięciu lat należy spodziewać się stopniowej regeneracji warstwy ozonowej.
Ozonosfera (warstwa ozonowa) to warstwa zwiększonej koncentracji ozonu w stratosferze. Ozon stratosferyczny powstaje w wyniku działania słonecznego światła ultrafioletowego na tlen atmosferyczny. Jest niszczony, gdy reaguje z cząsteczkami zawierającymi azot, wodór, chlor lub brom. Niektóre związki niszczące ozon występują naturalnie, jednakże duży wpływ na zubożenie warstwy ozonowej miały substancje wprowadzone do środowiska przez człowieka (w szczególności freony), doprowadzając do rozrostu dziury ozonowej.
Ozono
sfera jest warstwą ochronną bardzo ważną dla życia na Ziemi. Chroni przed promieniowaniem ultrafioletowym, które jest szkodliwe dla organizmów żywych. Dzięki niej jest możliwe życie na lądzie. Pochłania ona całkowicie promieniowanie UV-C, częściowo promieniowanie UV-B, a przed promieniowaniem UV-A chroni tylko w niewielkim stopniu.
Ozonosfera przyczynia się do wzrostu temperatury w warstwie stratosfery, ponieważ ozon pochłania promieniowanie nadfioletowe, a jego energia zamieniana jest w ciepło.
Do dnia dzisiejszego na warunki Protokołu Montrealskiego przystało 160 krajów, a emisje freonów spadły o ponad 90%.
Źródło:
tekst: K. Rozensztrauch-Sosnowska
