Pierwsza udokumentowana wzmianka o wsi pochodzi z 1399 r., ale jej historia jest znacznie dłuższa. Prawdopodobnie Łagiewniki powstały już w XI lub XII w. jako osada służebna grodu w Zgierzu. Nazwa osady pochodzi bowiem od dostarczanych na dwór książęcy łagwi (kadzi na wino). W późniejszym czasie wieś stała się własnością szlachecką, m.in. Łagiewnickich, którzy przyjęli nazwisko od nazwy miejscowości (2. poł. XVI w.), Bełdowskich i Żelewskich (w XVII w.), Karnkowskich i Zawiszów (2. poł. XVIII w. – 2. poł. XIX w.).
Najcenniejszym zabytkiem Łagiewnik jest kościół i klasztor Franciszkanów. O ich początkach wspominają liczne legendy, różniące się między sobą w szczegółach. Wszystkie jednak łączą powstanie pierwszej drewnianej kaplicy z rodziną Żelewskich (Żeleskich) i objawieniami św. Antoniego w latach 70-tych XVII w. Sprowadzeni z Piotrkowa franciszkanie przywieźli ze sobą obraz świętego, który wkrótce zasłynął licznymi łaskami. Już w 1680 r. objawienie św. Antoniego zostało oficjalnie uznane przez papieża. Łagiewniki stały się jednym z najważniejszych miejsc pielgrzymkowych w środkowej Polsce.
W związku z coraz większym napływem pątników koniecznym stała się budowa większego kościoła i klasztoru dla zakonników. Uroczyste przeniesienie cudownego obrazu św. Antoniego do nowej, drewnianej świątyni miało miejsce w 1682 r. z udziałem biskupa kujawskiego i ok. 15 tys. pielgrzymów. Drewniana kaplica Żelewskiego przeniesiona została natomiast na tzw. Pustelnię (przy ul. Wycieczkowej), gdzie znajduje się do chwili obecnej.
Obecny murowany kościół pochodzi z początku XVIII w. (1701-23). Konsekracji świątyni dokonał arcybiskup gnieźnieński, prymas Teodor Potocki, którego portret znajduje się wewnątrz. Kościół został wzniesiony na planie krzyża łacińskiego (w ramionach umieszczono kaplice), w stylu barokowym, jest budowlą jednonawową, orientowaną. Barokowe są także ołtarze i większość ozdób. Centralne miejsce w ołtarzu głównym (z 1723 r.) zajmuje pochodzący z XVII w. obraz św. Antoniego Padewskiego. Dotychczas nie udało się jednak ustalić jego autorstwa. Po obu stronach ołtarza znajdują się gabloty z wotami ofiarowanymi przez wiernych. Po lewej stronie prezbiterium wmurowano kamienną tablicę w języku łacińskim z informacjami o kościele (poł. XVIII w.) oraz wykonane z czarnego marmuru epitafium Stokowskich z 1715 r. z barokowymi portretami trumiennymi członków rodziny. Przed prezbiterium, po lewej stronie, znajduje się dawna zakrystia, obecnie kaplica bł. Rafała Chylińskiego. W białym, drewnianym ołtarzu (k. XVIII w.) po beatyfikacji umieszczono obraz błogosławionego oraz przeniesioną z kościelnej krypty trumnę z relikwiami. Opasana jest ona specjalnymi pasami z biskupimi pieczęciami, stwierdzającymi autentyczność zwłok. Trumnę osłania fragment ozdobnej, barokowej kraty z krypty. Również wejście do kaplicy zamykane jest artystycznie kutą w żelazie dziewiętnastowieczną kratą. Wychodząc z kościoła warto spojrzeć w górę, na chór, gdzie znajdują się zabytkowe, barokowe organy. Często są one wykorzystywane podczas cotygodniowych, wakacyjnych koncertów pt. “Muzyka w starym klasztorze”. Odbywająca się od 1988 r. impreza na stałe weszła do kalendarza kulturalnego miasta, ciesząc się dużym zainteresowaniem łódzkich melomanów.
W ostatnim czasie w kościele w Łagiewnikach franciszkanie, nawiązując do zasad swego patrona - św. Franciszka z Asyżu, odprawiają specjalne msze dla miłośników zwierząt i ich podopiecznych.
Inne zabytki Łagiewnik to dwie kapliczki Św. Rocha i Św. Antoniego. Tam wybija źródło, które przez wielu uznawane jest za cudowne.
Rezerwat Las Łagiewnicki – chroni dobrze zachowane różnorodne postaci grądu i dąbrowy. Gdzieniegdzie występuje tu jodła, która preferuje wilgotne podłoże. We florze rezerwatu znajdują się liczne gatunki roślin chronionych i rzadkich.
