Szkoła Podstawowa w Mokrej Lewej, po konsultacjach z Oddziałem Terenowym Bolimowskiego Parku Krajobrazowego, postanowiła wspomóc okoliczną ornitofaunę. Uczniowie wraz z rodzicami będą wykonywać samodzielnie budki lęgowe typu B, które następnie zawisną na budynku Szkoły. Aby zachęcić dzieci do włączenia się w akcję, zorganizowano specjalny, tematyczny konkurs, pt. "Budka lęgowa dla szpaka - aby wspomóc skrzydlatego zwierzaka", który objęty został przez nas patronatem.
Dzięki działaniom szkoły, dzieci wraz z rodzicami będą rozwijać zdolności manualne, poczucie odpowiedzialności za otaczającą ich przyrodę, ale też pogłębią swoją wiedzę na temat ptaków.
Szpak, fot. K. Nowak
Szpaki po powrocie z "ciepłych krajów" rozpoczynają intensywne poszukiwania miejsc na gniazdo. To dziuplaki wtórne - jako miejsca lęgowe wykorzystują więc znalezione, gotowe dziuple (ponadto różnego typu szczeliny).
Nie jest jednak łatwo znaleźć odpowiednie i bezpieczne lokum, a konkurencja jest bardzo duża. Brakuje starych, próchniejących drzew, ptaki te próbują więc w desperacji odnaleźć inne miejsca, które pozwolą im je zastąpić. Coraz częściej obszarami ich zainteresowania stają się elewacje budynków pokrytych styropianem. Materiał ten, z uwagi na swoją miękką strukturę, nadaje się do wydziobywania odpowiedniej dziury i założenia gniazda. Skutkuje to niestety narastającą frustracją ludzi oraz nasilającymi się konfliktami. Aby temu zapobiec i nie stosować metod polegających na odstraszaniu ptaków, postanowiliśmy pogodzić obie strony i zaproponować wieszanie budek lęgowych typu B, przystosowanych między innymi dla szpaków.
Szpaki są gatunkiem pospolitym w naszym kraju. Można je spotkać zarówno w miastach jak i na terenach otwartych, na wsiach. Unikają jedynie zwartych, dużych kompleksów leśnych. Dorosłe ptaki odznaczają się czarnym, metalicznie skrzącym upierzeniem, mieniącym się w odcieniach zieleni czy fioletu. W okresie jesienno-zimowym na piórach widać również białe nakrapianie, które stopniowo zanika na wiosnę. Dziób z kolei z ciemnego, brązowego, zamienia się wiosną na intensywnie żółty. Szpaki słyną z nadzwyczaj zróżnicowanego repertuaru wydawanych głosów. Są mistrzami w naśladowaniu i odtwarzaniu śpiewu innych ptaków, ale też innych dźwięków zasłyszanych z otoczenia. Każdy samiec śpiewa swój własny, indywidualny "utwór", będący "mixem" zapamiętanych dźwięków. Wraz z wiekiem i nabywanym doświadczeniem piosenka staje się coraz dłuższa i bardziej urozmaicona. To z kolei staje się przyczyną ich znacznie większego sukcesu w znalezieniu partnerki. Każda samica chce przecież wybrać najlepszego śpiewaka w okolicy!
Oprac. K. Nowak
 |
 |
